Ik ben om 9.15 wakker en ik ga terwijl de rest nog ligt te slapen nog even relaxt in de zon bij het zwembad liggen. Wij hebben een late check out dus hoeven pas om 4 uur de villa uit en doen het vandaag rustig aan. Wim en Ronald zijn er vanaf 10.45 ook uit en dan is het buiten al aardig bewolkt aan het worden en heb ik de eerste spetters al gevoeld, want van het redelijke goede weer is weinig meer over en rond 11.15 is het over met de pret en barst er een flinke bui los die uiteindelijk tot kwart voor 2 duurt. Het oorspronkelijke plan om de dag bij het zwembad door te brengen valt dus letterlijk in het water.
In de tussentijd maken wij de restjes op en worden de koffers ingepakt, wat op zich nog een forse klus is want de 4 koffers zullen vol mee terug gaan vanwege alle nieuwe aankopen en mogen niet zwaarder wegen dan 23 kilo. Wim, Ronald en Chantal zijn volop bezig met het herverdelen van de koffers en tussentijds wegen terwijl ik mij bezig houdt met het bericht van het thuisfront dat onze vlucht 2 uur vertraging zou hebben.
Ik check de Virgin site en inderdaad de vlucht staat nu gepland op vertrek 21.35 in plaats van 19.45 waardoor de overstap tijd op Manchester slechts 45 minuten wordt. Op het vliegveld maar zien wat hiermee gaat gebeuren maar het zal lastig worden om onze aansluiting naar Amsterdam te halen.
Wim, Ronald en Chantal nemen rond 2 uur als het niet meer regent (maar nog steeds volledig bewolkt) nog een duik in het zwembad terwijl de flamingo en de eenhoorn leeg aan het lopen zijn op het zwembaddek. De flamingo en eenhoorn blijven in Florida en krijgen een nieuw tehuis want worden straks opgehaald door Monique. Jaren geleden zijn wij Monique en haar gezin (Ron, Michelle en Pascal) hier in Florida in een restaurant tegengekomen en hebben toen uitgebreid gesproken over hun huis. Inmiddels wonen zij hier permanent en komt zij om 15.00 de spullen ophalen en hebben wij een gezellige babbel over hoe het hier bevalt en hoe fijn het voor hun is dat dochter Michelle nu ook definitief overkomt.
Nadat Monique met haar nieuwe huisdieren vertrokken is maken wij ons klaar om te vertrekken en om iets over 16.00 is de auto ingeladen met alle koffers en verlaten wij de villa.
De auto wordt op het vliegveld aangekomen bij Alamo prima op tijd ingeleverd en bij de Virgin balie worden wij door niet 1 maar door 2 jongens geholpen als ik aangeef dat wij door de vertraging onze aansluiting mogelijk niet gaan halen.
De jongens zijn erg komisch samen maar doen er serieus alles aan om ons aan alle kanten te helpen en naast dat op de koffers extra labels met HOT TRANSFER worden geplakt zetten zij ook in het systeem voor de crew van het vliegtuig een melding dat de overstap erg kort is door de vertraging en verzoeken om speciale begeleiding op de grond bij Manchester Wij hebben alle vluchten via Virgin geboekt dus het is in ieder geval hun verantwoordelijkheid om ons thuis te krijgen. Leuk detail, 3 van de 4 koffers wegen 22,9 kilo! Echt knap gedaan (de andere 21, maar de 2 kleinste koffers zitten echt prop vol dus daar kon niets meer bij).
Met de instapkaarten voor beide vluchten op zak, gaan wij voor de douane eten bij de Chili's want wij hebben nu tijd genoeg.
Na een (wederom) prima maaltijd, gaan wij door de douane waar wij vlot door heen zijn, want wij zijn geselecteerd voor een TSA Precheck. Dit scheelt want hierdoor hoeft de electronische apparatuur niet uit de handbagage en ook de schoenen en riemen en dergelijke hoeven niet uit/af en het is hier veel rustiger dan bij de drukke douane rij. Voor het naar de gate gaan, worden er nog 2 liter flessen Bacardi aangeschaft (die je bij de Gate pas krijgt en wij meteen na ontvangst in de kleine koffer doen zodat wij er geen last van hebben) en wachten geduldig af bij de gate wanneer het boarden begint. Wij spreken een ander Nederlands gezin met jongere kinderen die dezelfde aansluiting naar Amsterdam moeten halen en spreken af om elkaar in de gaten te houden, zij zitten op rij 43 en wij op 56 en 57 dus behoorlijk achter in het vliegtuig.
Uiteindelijk gaan wij met vertraging aan boord en vertrekken pas om 22.10.
Als de deuren dicht gaan, blijken wij geluk te hebben, ook al zit het vliegtuig behoorlijk vol, de 3e stoel naast zowel Chantal en Wim als bij Ronald en mij blijft vrij, dus lekker extra ruimte.
In de lucht wordt aangegeven dat de vlucht 7 uur en 15 minuten zal duren, dus het rekenen kan beginnen. Verwachte aankomsttijd op Manchester is 10.30 en onze aansluitende vlucht vertrekt om 11.15 vanaf een andere terminal, slechts 40 minuten overstap.
De vlucht gaat prima, wij proosten met een Bacardi cola op de goede afloop van de vakantie, want hier aan boord mag Ronald wel drinken, de maaltijd aan boord stelt niet veel voor, dus wij zijn blij met onze maaltijd bij Chili's, er worden wat films gekeken en wat geslapen.
50 minuten voor de landing komt de steward op mij af en meldt dat vanwege de korte overstap zij ons met onze spullen willen verhuizen naar de exit row rij 25 zodat wij meteen als eerste het vliegtuig na de landing kunnen verlaten. Prima service, zo gezegd zo gedaan. Ook het andere gezin is verplaatst naar rij 28 en zitten dus ook verder vooraan.
Na de landing zorgt de bemanning dat wij inderdaad vooraan staan en zij beginnen te zuchten als het lijkt tegen te zitten met het koppelen van de sluis en de trap.
Eindelijk gaat de deur open en er staat meteen iemand klaar die onze namen roept en die van het andere gezin. Wij gaan de trap af en lopen gehaast achter de man aan de bus in, hij geeft aan ga in het midden staan, ik zit voor in de bus en ga jullie zo speciaal begeleiden. Wij wachten met kromme tenen tot de rest van de bus gevuld is en dan vertrekken wij naar de aankomsthal, het is inmiddels 11.00!!
Wij komen aan bij de terminal en daar waar de rest naar rechts moet, gaan wij met de man met zijn 8en naar links, deuren door en komen dan bij een busje uit wat staat te wachten en waar al andere mensen in zitten. Zodra wij en de begeleider de bus zitten is het plankgas en rijden wij kriskras door allerlei wegen naar een ander gedeelte van het vliegveld.
De begeleider meldt ons dat wij straks bij een speciaal douane gedeelte komen en daar moeten zorgen dat alle vloeistof en electrische apparatuur uit de handbagage moet. Wij gaan als eerste uit het busje en komen na verschillende trappen in een ruimte van de douane met de normale apparatuur en de begeleider meldt dat wij met zijn 8en de vlucht naar Amsterdam moeten halen. Wij gooien het water uit de handbagage weg en halen de laptops, ipads, iphones uit de handbagages en lopen door de scanners. Door de haast vergeten wij de flessen Bacardi en ook het andere Nederlandse gezin heeft taxfree aankopen met vloeistof bij zich, die opnieuw door de scanners moeten. Wij helpen elkaar om alle spullen weer te verzamelen en gaan dan met extra begeleiding van een vrouw van de douane die heeft opgezocht naar welke gate we moeten verder door gangetjes in een rennend tempo want het is 11.10. Een beetje lacherig constateren wij met de vrouw dat dit een complete workout is. Wij komen aan in de grote ruimte van de taxfree winkels en daar wenst de vrouw van de douane ons succes en neemt de begeleider weer het voortouw om ons door de winkelende mensenmassa heen te loodsen, excuse us roepend, vervolgen wij rennend onze weg naar gate 52.
Ronald en Chantal rennen vooruit en zijn als 1e om precies 11.15 bij de gate waar nog wel wat incheck personeel van Flybe lijkt te staan maar de deuren van de gate dicht zijn. Potver...., zijn wij dan toch te laat, ik ben de eerst volgende en dan blijkt ze zijn nog niet eens begonnen met inchecken................!!!!!!!!!! Met zweet overal waar je het maar kunt bedenken, bedanken wij de begeleider en krijgen van het incheck personeel te horen dat wij ergens kunnen gaan zitten want het gaat nog wel even duren. Wij staan met het andere gezin nog flink na te hijgen en vinden het erg fijn dat wij deze vlucht gewoon gaan halen maar begrijpen niet waarom dit niet gecommuniceerd is tussentijds had een hoop stress bespaard.
Wij gaan een stukje verderop zitten als wij de melding krijgen dat er een technisch probleem is met het toestel en dat om 12.00 verder bericht volgt. Toevallig strijken wij neer recht tegenover de plek waar buiten het propeller toestel van Fly be staat waar wij mee door vliegen.
Ronald deelt een foto via What'sAp onder een aantal van zijn medestudenten want dit toestel is er wel een die je zeg maar niet meer dagelijks verwacht.
Onder onze ogen zien wij hoe het technisch probleem wordt opgelost en ook dat leidt tot grote hilariteit bij het online groepje studenten. Een medewerker van het aircraft engineerings bedrijf stapt op een ladder en doet de zijklep achter de propeller open, werpt een blik, loopt van de ladder af, terug naar de auto en pakt een klein gereedschapkistje dat ik het best kan vergelijken met het speelgoed gereedschapkistje dat Ronald als kleuter ooit heeft gehad, klimt de ladder weer op met het gereedschapkistje en rommelt wat onder de klep en is binnen 3 minuten klaar. De ladder wordt ingeklapt en de klus is geklaard.
Ook zien wij dat onze koffers bij het vliegveld staan, dus deze zullen ook meegaan als de heren hun pauze afronden.
Het vliegtuig wordt uitvoerig test gedraaid waarbij de aircraft engineering ook nog even een handmatige draai geeft aan de andere propeller.
Wij gaan boorden en vertrekken uiteindelijk om 13.00 uit Manchester en landen om 15.15 (1,5 uur later dan gepland) op Schiphol na een prima vlucht, bij de bagage band aangekomen liggen onze koffers al op de band en na een korte wachttijd op onze taxi doen wij om iets voor 16.30 de voordeur voor ons huis weer open.
De koffers zijn inmiddels weer leeg en de was draait, op tafel ligt een gedeelte van de nieuw aangeschafte kleding en met veel plezier kunnen wij terug kijken op een geweldig mooie vakantie waarbij de cruise en de dag op Cape Canaveral de absolute hoogtepunten waren.
Bedankt voor het volgen van het blog en een extra dank voor al degene die (trouw) gereageerd hebben rechtstreeks op het blog of via andere manieren . Tot blogs!!